چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت دلبستگی به والدین و کیفیت دلبستگی به خدا با تاب‌آوری در دختران آسیب‌دیده بی‌سرپرست و بدسرپرست شهرستان سربیشه است. طرح پژوهشی حاضر ازجمله تحقیقات بنیادی از نوع هم‌بستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان دختر شهرستان سربیشه تشکیل می‌دهد که در سال تحصیلی 93-92 مشغول به تحصیل بودند. نمونه 50 نفری این پژوهش با استفاده از جدول مورگان با روش خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انجام شد. در پژوهش حاضر از پرسش‌نامه‌های دلبستگی به والدین (آرمسدن و گرینبرگ، 1987)‌، دلبستگی به خدا (غباری‌بناب و حدادی‌کوهسار، 1390) و تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) استفاده شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t دو گروه مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده شد. تحلیل یافته‌ها نشان داد که بین دلبستگی ایمن به خدا و والدین با تاب‌آوری دختران آسیب‌دیده هم‌بستگی مثبت و بین دلبستگی ناایمن اجتنابی و دلبستگی اضطرابی دوسوگرا به والدین و تاب‌آوری دختران آسیب‌دیده هم‌بستگی منفی به‌دست آمد. همچنین، بین دلبستگی اجتنابی و دلبستگی اضطرابی/‌دوسوگرا به خدا و تاب‌آوری در دختران آسیب‌دیده (بدسرپرست و بی‌سرپرست) هم‌بستگی منفی وجود دارد. نتایج نشان داد که کیفیت دلبستگی به خدا و والدین می‌تواند میزان تاب‌آوری این دختران را پیش‌بینی کند. نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش پیامدها و مدلولات نظری و کاربردی دارد که در اصل مقاله به آنها اشاره شده است.